In oktober houden veel atletiekverenigingen interne clubkampioenschappen. AV Pijnenburg deed dat voorheen op twee dagen. Op zaterdag liepen de loopgroepen (recreanten en wedstrijdatleten) 1500 of 3000 meter op de baan en op zondag deed de jeugd een meerkamp. Dit jaar werd alles gecombineerd op één zaterdag en afgesloten met een barbecue. De wedstrijdgroep was als laatste aan de beurt. Onze start stond gepland om 15:15. Daarvoor hielp ik mee me de tijdregistratie van de jeugd bij hun wedstrijden over 400, 600, 800 of 1000 meter.. Een gezellige boel met atleten en atleetjes die tot het uiterste gingen en dat ales onder prachtige weersomstandigheden.
Een beetje aan de late kant begon ik aan mijn eigen warming-up. Ik had net genoeg tijd voor een paar rondjes en wat oefeningen. We stonden met 14 atleten aan de start, 2 dames en 12 heren. In bijna elke categorie zou het voor iedereen prijs zijn, maar in de categorie 45+ waren 5 deelnemers voor 3 prijzen. En dat is natuurlijk net de categorie waar ik in loop. Normaliter zijn Bart en Jos ruim te snel. Titus, René en ik zouden strijden om brons. Ik probeerde weg te gaan op rondjes van 90 seconden en daarna zou ik verder wel zien.
Direct vanaf de start gingen Jos en Bart snel weg, vergezeld van René, die zelfs de kop pakte. Daarachter ontstond een groep aangevoerd door Bas en Martin waarin ik op de tweede rij liep naast Theo. Later ontdekte ik dat ook Titus, Selina en Maarten in deze groep liepen. De start was hard het eerste rondje ging rond in ca 85 seconden, daarna zakte het tempo wat.
Een rondje later nam Titus het tempo over en ik besloot direct aan te sluiten om te voorkomen dat er een gaatje zou vallen. Bas en even later Martin gingen er af. Ik bleef een kilometer in het kielzog van Titus. Het ging redelijk eenvoudig. Op een zeker moment had ik de indruk dat Titus wat inzakte en Stef liep vanaf de kant dat iemand anders moest overnemen. Hoewel ik eigenlijk nog had willen wachten tot de laatste kilometer, nam ik nu 300 meter eerder de kop over en blijkbaar deed ik dat zo hard dat er direct een gaatje ontstond. Het was nog te ver om echt vol uit te gaan. Ik probeerde vooral het tempo strak te houden, Aan de aanmoedigingen te horen werd het gaatje steeds ietsje groter, maar wie er achter me liep wist ik niet. Het gaatje met Jos voor me leek zelfs weer wat kleiner te worden en de laatste ronde perste ik er nog een versnelling uit. Op 200 meter voor het einde riep Kees een tussentijd die klonk als 10:16. Dat betekende dat ik met een snelle laatste 200 meter onder de 11 minuten zou lopen. De klok tikte de laatste seconden weg, ik zag: 10:50, 10:51: 10:52, 10:53 ... Ik liep onverwacht zelfs een nieuw PR.
Uiteindelijk was mijn eindtijd 10:55. Net iets langzamer dan ik had gedacht, maar wel 1 seconde onder mijn PR. Zoals je uit de rondetijden hieronder kunt zien heb ik vooral een hele mooie fvlakke race gelopen met als afsluiting het snelste rondje van iedereen.
Het was bovendien weer goed voor een derde plaats.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten