dinsdag, november 27, 2012

Weinig nieuws

Het koude, natte en donkere deel van het loopseizoen is weer begonnen. Daar horen seizoenstradities bij. Twee weken geleden liep bij de bananenrace nog in mijn korte broek, maar dat was een wedstrijd. Twee dagen later had deed ik zelfs even mijn handschoenen aan bij het begin van de training. In het daarop volgende weekend sloeg een verkoudheidje toe. Dat schijnt er ook bij te horen in deze tijd van het jaar. Dan is het altijd weer de vraag denk ik dat het beter wordt als ik ga trainen of juist niet. Deze keer sloeg ik een training over.

Het is ook gebruikelijk dat Wim in deze tijd van het jaar wat trainingen op het programma zet waarin we een (groeiend) aantal keer heuvelop mogen lopen. Dat kan op de Kolonieweg of op de Dalweg. De naam van die weg is alleen juist als je de goede kant op loopt. Vorige week donderdag was het weer de eerste keer en bleef het beperkt tot 5 maal de Dalweg, omhoog dus.

En dan heb je nog de typische najaarsstormen. Afgelopen zondag was het weer raak. Om het noodlot niet te tarten besloot ik om niet het bos in te gaan. Ik liep eerst naar de Wieksloterweg (daar kwam ik Theo tegen op de mountainbike), vervolgens via de Biltseweg terug naar Soest en dan via de Beckeringstraat naar de Dalweg (alweer). Nu met de wind in de rug omhoog. Die wind had ik vervolgens flink tegen toen ik dwars over de Eng ging en via de Nieuweweg en de Dalweg naar de Koningsweg. Omdat ik het een beetje kort vond deed ik er nog een rondje Hofstedering achteraan. Samen 12,5 kilometer. Het tempo was laag, ik denk dat mijn verkoudheid nog een rol speelt.

woensdag, november 14, 2012

PR bij de Bananenrace

Het is wel vreemd dat je voor een onbenullige wedstrijd als de Bananenrace gespannen kunt zijn. Het zou een onderling wedstrijdje van AV Pijnenburg zijn, waarvoor ook lopers van de BAV en de Schieter waren uitgenodigd. 5 kilometer op de baan heb ik wel vaker gedaan, gezien de te verwachten deelnemers zou een podiumplaats er niet in zitten, maar dat overkomt me toch hoogst zelden. De spanning kwam omdat ik van mezelf verwachtte dat ik snelle tijd neer kon zetten. Ik wilde in ieder geval sneller lopen dan eerder dit jaar in Amersfoort, toen ik op 19:50 uitkwam. En juist omdat het een onderlinge wedstrijd is, zouden voldoende medelopers getuige zijn van het resultaat.

Ik was ruim op tijd. Dat werd lang inlopen om te zorgen dat ik niet weer koud zou worden. Ondertussen verschenen Erwin, Titus, Berend Edgar, Stef, Ruud, Rob, Petra, Ilse Jos (al een beetje laat) en Adri op het laatste moment. Peter bleef onverwacht weg en Theo was helaas ziek. De oorspronkelijk geplande twee series werden samengevoegd en de start tien minuten uitgesteld, dus nog langer warmblijven, maar eindelijk mochten we weg.

Ik drukte prompt op de lap knop in plaats van start en was al een paar seconden onderweg toen ik me dat realiseerde. Ik had wel voor een goede startpositie gezorgd, vooraan en aan de binnenkant. De snelle jongens kwamen me direct voorbij en ik liet me een beetje meezuigen. Na de bocht realiseerde ik me dat dit voor mij niet de goede groep was en zocht naar mijn eigen tempo. Niels, die in Amersfoort lang het tempo in mijn groepje bepaalde liep een stukje voor me, maar ik besloot niet te forceren in een poging daarbij te komen. Ook niet toen Jaap na 300 meter voorbij kwam. De eerste kilometer ging in 3:45. Na ongeveer een kilometer kwam Titus ook voorbij. Even dacht ik aan aanpikken, maar ik besloot in mijn eigen tempo door te lopen. In de uitslagen op de site van AV Pijnenburg lees ik terug dat ik daar goed aan deed: 3 rondjes op rij van 94,6 seconden. Na zo'n 1800 meter nam Stef die al een tijdje achter me liep de kop over met de mededeling dat hij wel even op kop wilde. Vanaf dat moment werd het een mooie race. Stef liep een prachtig tempo dat ik heel goed kon volgen en langzamerhand liepen we weer in. Eerst op Niels en daarna het duo Erwin en Titus. Bij het in gaan van de laatste kilometer waren we een groepje van vijf. De kilometer tijden tot dan waren: 3:58, 3:55 en 3:54. Met de winst van de eerste snelle kilometer zat een tijd van onder 19:50 er dus in ieder geval in. Stef versnelde licht en ik kon makkelijk volgen. De rest kraakte. Ik besloot tot de laatste ronde te wachten voor een laatste versnelling. Bij het in gaan van die laatste ronde deed Stef een stap op zij en riep iets van "En nu vol gaan". Dat liet ik me geen twee keer zeggen. Op 150 meter dacht ik te ontploffen, maar op karakter sprintte ik naar de finish. Het leidde tot een rondje van 81 seconden. Er waren maar 4 anderen sneller.

Over de finish dacht ik ongeveer 19:27  gelopen te hebben, dat zou 4 seconden sneller zijn dan mijn PR. Thuis stond er 19:20 op mijn Garmin, maar ik was te laat geweest met timen. Pas vandaag zag ik dat het uiteindelijk 19:23 is geworden. Daar ben ik heel tevreden mee.

maandag, november 12, 2012

Spierpijn

Met een lagere frequentie aan wedstrijden en andere evenementen gaat ook de frequentie van blog-updates omlaag naar het schijnt. Dat betekent niet dat ik ineens ben gestopt met lopen :-) Alleen het eerste weekend van november heb ik overgeslagen wegens een traditionele andere verplichting (al meer dan 20 jaar). Na dat weekend ben ik (ook traditioneel) een beetje moe. Misschien wel daardoor voelde ik me begin vorige week een beetje stijfjes. Maar bij de dinsdagtraining (5 series van 600 - 400 - 200) liet ik me al direct verleiden tot een stevig tempo. Ik fungeerde als haas voor Rahel en liep de series vrij constant in 2:25, 1:35 en 0:45.

Na die training voelde ik mijn benen en dat was donderdag nog niet over. Dus deed ik het donderdag rustig aan bij de 3 x 2000. Meestal is dat voldoende om van de spierpijn af te komen, maar nu ook nog niet. Het was niet erg genoeg om dit weekend geen duurloop te doen. Ik besloot een rustig rondje Zwarte weg (14,5 km) met een HF van max 70% op zaterdagmorgen. Gister was het eindelijk over, maar ik was blij dat ik dit weekend niet meedeed met de eerste wedstrijd van de BAV Wintercup. Ik hoop morgen fris genoeg te zijn voor een mooie 5 km bij de Bananenrace.