maandag, juni 13, 2016

7e van Nederland

Toen ik vorig jaar ontdekte dat er jaarlijks een NK Masters wordt gehouden en dat dat in 2016 in Amersfoort zou worden georganiseerd, begon er iets te kriebelen. Ik liep toen best goed (al zeg ik het zelf) en er zou worden gestreden in categorieën per 5 jaar (dus 35+, 40+, 45+, 50+, etc). De atletiekunie hanteert zogenaamde medaillelimieten. Iedereen mag zich aanmelden, maar alleen als je harder dan de limiettijd loopt, kom je in aanmerking voor een medaille. Op de 800 meter lag de medaillelimiet (2:23) binnen mijn mogelijkheden. Bovendien was het deelnemersveld in 2015 klein en zou ik met mijn PR zelfs een kans op een medaille hebben. Op de langere afstanden (1500, 5000 of 10000 meter) lag dat minder gunstig.

Ondanks mijn achillespeesblessure van rond de jaarwisseling en het feit dat het herstel niet zo snel ging als gehoopt, waardoor ik nu niet op het niveau van vorig jaar zat, had ik mezelf toch aangemeld. Ik hoopte onder de 2:30 te kunnen lopen en zou daardoor waarschijnlijk wel laatste worden, maar wel binnen 20 seconden van de winnaar moeten kunnen finishen.

Zo'n NK is echt weer een andere wedstrijd. Er is een uitgebreid reglement. Je wordt geacht minimaal anderhalf uur van te voren jezelf te melden. Ongeveer 10 minuten voor de start van je wedstrijd moet je je in de call room melden en er kan ook op doping worden gecontroleerd. Bij aankomst zag ik dat er in plaats van 2 series op tijd, maar 1 serie zou zijn, er waren blijkbaar wat afmeldingen, een plaats in de top 10 behoorde tot de mogelijkheden. Ik keek eerst maar eens rustig rond om de sfeer te proeven en om een beetje te snappen hoe het in z'n werk ging. Zo kon ik ook een paar series 400 m horden zien. Ik sprak nog even Vincent (clubgenoot en fysiotherapeut). Hij had zaterdag al zilver op de 1500 gewonnen en kwam nu voor goud op de 800, bij de M35. Daarna liep ik me warm op een vertrouwd rondje en gebruikte het tegenover gelegen terrein van de korfbalclub voor de warming-up. Dat was daarvoor beschikbaar.

Nadat ik mijn inloopshirt had verwisseld voor mijn wedstrijdsinglet (dat viel nog niet mee, met een startnummer voor en achter over mijn bezwete lichaam) dribbelde ik langzamerhand richting call room. Daar ontmoette ik de overige 6 deelnemers. Baan 3 zou dubbel bezet zijn. Met mijn ingeschreven tijd was ik de langzaamste en mocht daarom in baan 6 starten als een soort van haas voor de eerste meters. Vlak voor onze starttijd werden we opgehaald en terwijl de serie voor ons van start ging, liepen wij naar de start. Ik had besloten dat ik hard zou starten zodat ik wellicht nog net zou kunnen aansluiten bij het uitkomen van de bocht. 2 rondjes helemaal alleen leek me niet handig. Dat ging boven verwachting, bij het uitkomen van de bocht was een groepje van 5 net voor me, maar ik kon nog net voor nummer 6 naar de binnenkant van de bocht. Langs het eerste rechte eind stond Vincent te wachten op zijn gang naar de start. Hij riep dat ik moest aansluiten bij het groepje voor me. Dat was wellicht net niet haalbaar, maar gaf nog wel een stukje extra motivatie. Op het 200 meter punt stond een klok. Vanuit mijn ooghoek zak ik die weg tikken, 28, 29, ... Zou ik die eerste 200 in 30 seconden gelopen hebben, dat leek me sterk. Iemand riep 33,5 voor het groepje voor me, dat klopte beter, want dat betekende voor mij rond 35 seconden. Wel harder dan 2 weken geleden en dat voelde ik ook, maar op een NK moet je niet te voorzichtig zijn. 400 meter was net boven 70 seconden, daarmee lag ik op schema voor een tijd onder 2:30. Nog steeds liep in 6e positie. Het gat met het groepje voor me werd langzaam wat groter en bij het 500 meterpunt werd ik ingehaald. Ik probeerde nog aan aan te haken, maar het werd een beetje zwart voor mijn ogen. Ik liep op de limiet en er moest nog een stukje gelopen worden. De foute klok stond op 1:44, maar de laatste bocht was zwaar. Terwijl ik het laatste rechte eind op kwam zag de eerste 4 finishen, Ik wist er nog iets van een versnelling uit te persen en kwam in mijn beleving nog iets in te lopen op nummer 6. Zelf klokte ik 2:26, het werd officieel 2:27:06, binnen 20 seconden van de winnaar en onder 2:30 (5 seconden sneller dan twee weken geleden). Beter kon ik niet, dus helaas wel laatste, maar toch 7e op een NK. En als ik volgend jaar weer een tijd rond 2:20 denk te kunnen lopen, ga ik het nog een keer proberen.


de start
 eerste doorkomst
Finish (ik loop in de achtergrond)


donderdag, juni 09, 2016

De eerste 5 kilometer op de weg

De wedstrijdgroep van AV Pijnenburg heeft een onderlinge competitie: de Runnerscup. Om mee te doen moet je over een heel kalenderjaar minimaal 5 officiële wedstrijden lopen over diverse afstanden. Met ingang van dit seizoen tellen ook wegwedstrijden van 5 kilometer mee. Tot nu toe moest een 5000 meter op de baan gelopen worden. Ik had al vaker een 5000 meter gelopen, maar nog nooit op de weg. Bij de Zomeravondcup wordt sinds dit seizoen naast een 10 kilometer ook een 5 kilometer wedstrijd georganiseerd. Omdat ik aanstaande zondag mee doe met de NK Masters en ik een paar weken geleden nog last had van mijn linkerkuit besloot ik dat 5 kilometer in plaats van 10 deze keer een mooi alternatief was.

De vorige 5000 meter lukte maar net onder de 20 minuten. Maar dat was wel op een baan. Met een tijd onder de 20 minuten zou ik nu ook weer tevreden zijn. De 5 kilometer start 10 minuten na de 10 kilometer. John, Dick en ik, kregen dus nog even de tijd om Bart, Erik, Maarten, Niek, Jos, Martin, Theo, Stef, Titus en Edgar uit te zwaaien. Daarna mochten we zelf op pad, beginnend met 2 ronden op de baan. Tijdens die rondjes haakte ik aan bij een duo waarvan één duidelijk de haas was voor de ander en zorgde voor het beoogde tempo. Ze waren duidelijk op weg naar een doeltijd en afgaand op het tempo (eerste rondje 1:35) zou dat wel eens 20 minuten kunnen zijn.
Ik besloot hierbij te blijven. De doorkomst in de eerste kilometer was wel vrij snel (3:49), maar ik liep nog lekker mee.

Ondertussen waren we in de staart van een klein groepje beland en ik zag dat de "haas" naar de kop van het groepje liep en even later liep het duo weg bij het groepje. Voor mijn gevoel was dat een versnelling die ik niet had zien aankomen. Langs de andere kant van het fietspad probeerde ik het gat nog te dichten, maar daarvoor moest ik te veel forceren, Bij kilometer 2 liep ik een beetje te zwemmen tussen beide in, daarna kwam een deel van de mensen uit het groepje één voor één voorbij.
Kilometer 2 en 3 gingen in 3:54 en 3:57, mooi op schema voor onder de 20 minuten. Ik haalde nog weer een tweetal lopers in. Het laatste stuk is bekend (en een beetje gevreesd) langs het water, deze keer met een stevig windje van opzij en geen heel fijn wegdek. Ik kreeg het een beetje moeilijk en zag het tempo terugvallen naar 4:01. Maar bij het opdraaien van de baan wist ik dat onder de 20 minuten zou gaan lukken en daarmee was mijn missie geslaagd, met 19:49 was ik zelfs sneller dan eerder dit jaar op de baan.

Nu op naar de NK Masters.

vrijdag, juni 03, 2016

Back on track

Gelukkig bleek mijn kuitprobleem niet zo ernstig. Al na een paar dagen kon ik pijnloos rekken en strekken en op mijn tenen staan. Halverwege de week heb ik een mooie wandeling gemaakt en na een week heb ik heel voorzichtig een klein stukje hardgelopen. Het werden wat minuutjes (1, 1, 1, 2, 1, 1) met steeds 1 minuut rust samen 2 kilometer. De dinsdag erna liep ik 4 x 3 minuten na een stukje inlopen. De intervalletjes deed ik in een pittig tempo ca 750 meter. Weer twee dagen later liep ik 8 kilometer met daarin 2 x 2 kilometer in hoger tempo. Alles ging zonder klachten en zonder reactie daarna. In het weekend was ik weer trainer bij de fitstart en daarna besloot ik dat ik wel mee kon doen met de afsluitende 800 meter van de Amersfoortse Baancompetitie.

Omdat ik niet verwachtte dat ik heel snel zou zijn stuurde ik nog een berichtje met een bijstelling van mijn verwachtte eindtijd (2:45), maar bij de serie-indeling zag ik dat mijn oorspronkelijke verwachting (2:25) was gehandhaafd. Daardoor zat ik in snellere serie met o.a. Erik. Deze keer mochten we starten in een eigen baan en moest de eerste bocht ook netjes in die baan worden afgelegd, pas bij het bereiken van het rechte eind, mochten we naar binnen. Waarschijnlijk zal dezelfde procedure ook bij het NK worden gehanteerd, dus dat heb ik nu ook een keer gezien. Onze serie was niet heel dik bezet, met 6 lopers en ik had de mazzel dat ik baan 1 mocht starten. Ik kwam als nummer 4 de bocht uit en hield Zeger net achter me Erik liep als 2e de loper uit de buitenbocht was heel hard gestart en liep op kop. Al snel viel het veld uit elkaar, iedereen liep zo ongeveer alleen. Het eerste rondje ging in 1:15 en daarmee was ik niet ontevreden. Ik kon het tweede rondje goed tempo houden en bij het uitkomen van de laatste bocht nog wat versnellen om Zeger achter me te houden en nog bijna nummer in te halen. Met mijn eindtijd van 2:32 was ik niet ontevreden. Over anderhalve week sta ik weer aan de start van een 800 meter, dan bij de NK Masters. Ik denk dat het nog een stukje sneller kan, waarmee ik geen modderfiguur denk te slaan.

In de eindstand van de baancompetitie ben ik uiteindelijk 37e geworden.

In de buurt van de atletiekbaan woont ook Sporterjoost, bekend van twitter, facebook en een eigen blog. Deze keer kwam ik hem in levende lijve tegen. Hij schreef weer een leuk verslagje en maakte ook nog een paar foto's van mij:



Verder maakte Ries weer veel mooie foto's: