Een verkoudheid gooit roet in het eten

Bij de eerste wedstrijd van de Amersfoortse baancompetitie was ik net hersteld van een verkoudheidje. Gister stond de tweede wedstrijd op het programma, een 5 kilometer deze keer. De dag ervoor begon mijn neus weer ernstig te lekken en moest ik veel niezen. Ik weet dat aan een hooikoorts aanval, maar toen ik gister wakker werd had ik een beetje keelpijn en voelde ik een verkoudheidje op komen. In de loop van de dag werd het er niet beter op. Een algemeen gevoel van lamlendigheid, een beetje spierpijn, een rozig hoofd en wat moeite de temperatuur constant te houden. Ik had niet de indruk dat ik koorts had, maar overwoog om niet aan de start te verschijnen. Uiteindelijk ging toch maar naar Amersfoort, wie weet zou het meevallen en anders kon ik altijd nog eerder stoppen.

Het inlopen ging redelijk hoewel niet zo makkelijk als twee weken geleden, dus ik besloot toch maar van start te gaan. ik zat tenslotte in een mooie serie met bekende namen, waarvan ik het tempo kende, als ik daarbij aan kon haken moest een tijd van onder 19 minuten mogelijk zijn. Door de omvang van de serie zo'n 25 lopers moest het ook mogelijk zijn om een groot deel van de race niet in de wind te lopen, want het was wel stormachtig. De groep ging niet als een dolle van start. ik kon mooi aan de binnenkant in de luwte lopen naar de eerst 200 meter in 44 seconden. Dat ging wel eens harder. In de tweede bocht kam Luc buitenom voorbij. Dat was een loper die ik wilde volgen. Dus ik besloot aan te haken en schoof samen met hem een beetje naar voren in de groep. Een iets kleiner groepje met o.a. Maarten en Bart liep ondertussen een klein stukje voor, maar die zouden op papier toch te hard gaan. Het eerste rondje ging in 89 seconden. Ik zat op het gewenste tempo van 90 seconden per rondje. Twee weken geleden liep ik in mijn eentje iets harder op de 3 kilometer. Op onderstaande foto zie je me in derde positie in de groep achter Zeger en Luc. In het kwartet daarvoor lopen Maarten en Bart.

Ik probeerde een soort ontspanning in mijn tempo te krijgen. Dit tempo moest ik nog een tijdje vol houden. Maar dat kwam er niet echt. De eerste kilometer ging netjes in 3:45, maar voor mij voelde het alsof ik al in de laatste kilometer zat en ik begon te beseffen dat ik dit niet lang meer kon volhouden. Afzakken naar een tempo van boven 4 minuten per kilometer vond ik geen optie en daarom besloot ik na ruim 4 rondjes uit te stappen. Doorlopen zou me niets opleveren, maar wellicht wel meer schade doen.

Geen 5 kilometertijd deze keer voor mij. als goedmakertje nog wat foto's van de vorige aflevering en van de clubcross kampioenschappen.