De Amersfoortse baancompetitie is weer gestart

Gisteravond werd onder perfecte loopomstandigheden de eerste wedstrijd van de Amersfoortse baancompetitie gehouden. Deze keer werd er begonnen met een 3000 meter. Dat is één van de veranderingen die dit jaar zijn doorgevoerd. In plaats van 5000, 3000, 5000, 1500 en 800 meter is het schema deze keer 3000, 5000, 2000, 1500 en 800. Er schijnen ook wat wijzigingen in de puntentelling te zijn en bij twee van de vijf wedstrijden gaan de snelle series eerst starten. Traditiegetrouw doet een flink aantal Pijnenburgers mee aan deze serie. Van de wedstrijdgroep stonden gister Esther, Dick, René, Bas, Martin, Maarten, Jos en Bart aan de start. Voor René, Maarten en Bart was het de eerste keer en voor de wedstrijd zag ik ze al genieten van de mooie sfeer een prima organisatie.

Ik heb het er ook altijd naar mijn zin en ik loop er altijd goede tijden. Deze keer was ik echter een paar dagen eerder flink verkouden geworden. Op de wedstrijddag was het gelukkig wat opgeklaard. Bij de inschrijving moet je een verwachte eindtijd opgeven zodat de serie-indeling gemaakt kan worden. Meestal ben ik een beetje voorzichtig. Dit jaar heb ik mijn tijden laten leiden door de tijden die ik in het afgelopen jaar gelopen heb. Daardoor zou ik in een snellere serie aan de start staan. Misschien kon zo met een nog iets snellere groep mee. Zoals altijd ging ik eerst maar eens een flink end inlopen.

Eenmaal terug op de baan zag ik René en Bas lopen en daarna was het mijn beurt. Ik vond een mooie startplek en hoopte op een groep in de tweede helft van het veld. Dat leek te lukken, de snelle lopers namen snel afstand en voor de loper voor mij viel ook een gaatje, ik vond het tempo van de loper voor mij in eerste instantie prima. Het eerste rondje ging in ca 86 seconden. Maar na 600 meter had ik het idee dat het tempo al begon te zakken. Na 800 meter wist ik het zeker en in de bocht daarna nam ik de kop dan maar over. De rest van het groepje liet mij blijkbaar gaan en een tweetal andere lopers had ondertussen toch al een gaatje van zo´n 30 meter. Ik moest me maar instellen op nog ruim 2 kilometer solo lopen. Op basis van de doorkomsttijden leek ik het tempo wel mooi vlak te houden, met rondjes van tegen de 90 seconden. Het gat met de twee lopers voor me leek wat kleiner te worden, dat gaf me wat extra moraal. Rond 1200 meter sloot ik bij ze aan en het was er op en er over want een rondje later had ik volgens de speaker al een gaatje van 30 meter. Het gat naar de volgende lopers was te groot, maar liep niet erg op, wellicht had ik daar vanaf de start mee moeten gaan.

Aan de doorkomsttijden merkte ik dat een PR er niet in zou zitten. Ik leek zelf net boven 11 minuten uit te komen, maar in het laatste deel van de race wist ik nog wat versnellen. Op 2800 meter kwam ik door in 10:19 en met een mooie eindsprint werd mijn eindtijd 10:59:86. Op onderstaande finish foto van ET Utrecht kom ik als 10e over de streep.

en de foto's

Foto's van de site van AV Pijnenburg

Clubkampioenschap cross

Na een paar maanden met alleen maar trainen, staan er in maart eindelijk weer wedstrijdjes op het programma. Het ontbreken van wedstrijden was ook een belangrijke reden voor het ontbreken van nieuwe berichten op mijn blog. Maar vandaag klonk weer het startschot voor mij bij de clubkampioenschappen cross. Het was vroeg op staan vanmorgen omdat we al om 8 uur de tijdregistratie moesten opbouwen. Ik hield me deze keer bezig met de na-inschrijvingen. Ik kon daarbij direct zien dat het deelnemersveld bij de Masters maar matig bezet was. Ik had mijn hardloopkleding bij me en aangezien de tijdregistratie probleemloos leek te verlopen, kon ik mezelf ook inschrijven en beginnen met een warming-up.

Het was geen makkelijke warming-up. Het rondje van 2 kilometer was voor meer dan de helft slecht begaanbaar, met veel blubber, plassen en sporen van bosbouwvoertuigen. Bovendien voelde ik dat ik een drukke week achter de rug had en de laatste nacht niet heel goed had geslapen. Nou ja, ik zou er maar weer het beste van proberen te maken. In de categorie mannen 45+ deden ook Peter, Marcel, Jos en Bart mee. De laatste twee zouden te snel voor mij zijn. Verder deden ook Erik en Maarten mee bij de M35+, Theo en Berend bij 55+ en Petra, Esther en Selina bij de dames.. Gelukkig stonden we samen met de C-recreanten aan de start zodat er nog een aardig aantal aan de start stond. De meesten zouden 3 ronden lopen. Alleen voor de mannen masters stonden 4 ronden op het programma. Ik vond dat ik wel een plekje vooraan mocht innemen zodat ik niet zou worden opgehouden op de eerste blubberige delen.

Direct na de start ging Erik hard weg. Bart, Maarten en Jos volgden. Daarna kwam ik met Theo in mijn kielzog.Zo zouden we anderhalve ronde blijven lopen. Het begin was te hard, daarna probeerde ik wat te temporiseren, omdat ik voelde dat ik dit niet ging volhouden. Het parcours was echter zo dat ik geen moment in een ritme kon komen door de scherpe bochten en het continu zoeken naar de meest begaanbare stukken. Het tempo ging wat omlaag, Na 3 kilometer nam Theo een bocht wat slimmer en nam de kop over. Ook Selina had aansluiting gevonden en nam even later de kop over. Ik probeerde aan te pikken en we sloegen een klein gaatje met Theo. Na 4 kilometer moest ik ook Selina langzaam laten gaan. In de verte zag ik af en toe ook Jos en ik had de indruk dat dat gat nu niet echt groter meer werd. Heel langzaam werd het gat met Selina groter, maar ook Theo kwam er niet meer bij. Bij de doorgang van de laatste ronde zag ik voor mij Selina even over de finish gaan en direct daarna weer doorgaan omdat ze graag 4 rondjes wilde lopen. In het 4e rondje zwikte ik bijna door mijn enkel maar wist overeind te blijven en ik zwoegde naar de finish. Het gat naar Selina en Jos werd een beetje kleiner en dat gaf me net dat beetje motivatie om alles er uit te persen.


Mijn eindtijd was 34:35, goed voor een derde plaats.