Hoewel het de afgelopen weken rustig was op mijn blog, zeg maar rustig stil, heb ik niet stil gezeten. Het was druk, zowel op mijn werk als privé. De trainingen met de groep schoten er zelfs af en toe bij in en wedstrijden gingen helemaal niet lukken. Daarom liep ik dit jaar mijn runnerscup niet vol, maar dat was eigenlijk al mis gegaan tussen februari en september.
Voor de Sylvestercross had ik natuurlijk wel tijd. Dit is sinds 2008 een familietraditie. Derk en Kees lopen ook mee, collega Leon moest wegens ziekte afzeggen. Derk nam twee vrienden mee, samen zouden ze drie rondjes gaan lopen. Kees zou er weer twee doen. Door de afmelding van Leon besloot ik dan maar voor me zelf te gaan lopen en eens te kijken of ik nog een snelle uitvoering kon doen. Of dat heel verstandig was met de FlorijnWinterloop van aanstaande zaterdag zou ik later wel bepalen. Voor de start kwam ik al diverse bekenden tegen, waaronder een flinke delegatie van de groep A-recreanten waar ik regelmatig hulptrainer ben.
Om de Sylvestercross een beetje snel te kunnen lopen moet je eigenlijk bij de start vooraan staan, dus vroeg in het startvak aanwezig zijn. Zo gezegd zo gedaan, dus al om kwart voor drie schoven Kees ik aan. Derk zou met zijn vrienden verder naar achter staan. Vijftien minuten wachten, betekende ook afkoelen, dus toen eindelijk het startschot viel en we door het dit jaar zware mulle zand moesten ploegen, viel dat niet mee. Kees volgde in het begin en verloor in de loop van de twee rondjes weinig.
Na de passage door het zand probeerde ik wat te herstellen, maar het viel niet mee om in een ritme te komen. Ik had wel de indruk dat het vrij hard ging, maar door het sterk wisselende parcours gaven de kilometer tijden op de Garmin geen indicatie. Ik zag tijden tussen 4:08 en 4:30 en weer terug. Door de start vooraan werd ik vooral ingehaald door nog snellere mensen, maar ik had redelijk vrij baan en pas na anderhalve ronde begon ik achterblijvers te dubbelen. In de laatste ronde werd het wel lastiger om om de achterblijvers heen te komen. Over het zand wist ik meer snelheid te houden dan veel anderen en het werd nog een leuk sprintje met twee dames. Eén bleef me net voor, de andere wist op de streep in te halen.
Pas even voorbij de finish zette ik de tijd van mijn Garmin stil. Ik zag een tijd van net boven 38 minuten. Dat betekende dat ik waarschijnlijk net onder de 38 minuten gelopen had. Uiteindelijk bleek het 37:38 Daarmee verbeterde ik de tijd uit 2007 (37:52). Kees was al binnen met 25:39. Derk volgde even later in 47:42.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten