Foto safari

Van al dat gezeur geschrijf over blessures wordt mijn blog natuurlijk niet vrolijker. Daarom heb ik nu een blogpost met leuke plaatjes. Zo kan ik de lezers die niet in de buurt wonen eens laten zien wat we hier toch maar boffen. Op nog geen 100 meter van mijn huis sta ik al op dit fietspad, het lijkt al bos.

 Na een kilometer tussen de weilanden door is het echt bos geworden. Hier begint het mooiste pad door het bos. Het is deels als fietspad verhard, maar je kunt er makkelijk naast lopen als het niet te modderig is.

Het is ongeveer drie kilometer lang met een heel klein beetje hoogteverschil. In het laatste stuk zit iets meer helling.

Daarna liep ik via ander paden terug. Dit deel heet Laag Hees. Het is vroeger een veengebied geweest. En het kan er op sommige stukken vrij nat zijn. Als er dan ook nog houthakkerswerkzaamheden zijn, zijn sommige paden een uitdaging.

Zo liep ik gisteravond ruim 8 kilometer, met wat tussenstops voor de foto's, maar zonder pijntjes. Zaterdag voelde ik nog wel mijn knie, maar toen was ik ook al druk in de tuin aan het werk geweest. Misschien kwam het daarvan? Voorlopig blijf ik geloven dat ik voorzichtig door kan gaan met opbouwen.