Helaas slaat de titel niet(alleen) op het weer. Van mij hadden we die hele winter mogen overslaan. Begin januari was ik al lang aan lente toe, dus dat ik dit koude weer maar niets vind, lijkt me duidelijk. Het enige voordeel is dat het ook niet erg aantrekkelijk is om te gaan hardlopen. Zo word ik iets minder op het feit gewezen dat dat dus nog steeds niet gaat. Zondag deed ik weer een poging, 5 x een kilometer heel rustig om te proberen waar de grens voor mijn knie ligt. Het lukte om ze zo te lopen dat ik mijn knie niet of nauwelijks voelde en als dat wel dreigde te gebeuren kon ik mijn snelheid en pas zo aanpassen dat het weer over ging. Maar ik kon vanaf de tweede kilometer ook heel makkelijk het pijntje in mijn knie oproepen door mijn rechterknie een beetje meer te heffen. Zonder kniehef kwam ik nog wel tot snelheden van onder 5 minuten per kilometer, maar dat was geforceerd lopen. Ik denk zelfs dat ik onbewust mijn linkerbeen meer ga heffen dan rechts.
Daar komt nog bij dat ik de laatste dagen ook gewoon overdag bij een plotselinge beweging na een tijdje stil zitten het idee heb dat mijn knie gevoelig is. Het einde lijkt daarom nog niet in zicht en het is ook nog steeds geen lente.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten