maandag, januari 28, 2013

Sorry: Druk, druk, druk

Al bijna twee weken sinds mijn vorige update, jullie zullen wel denken dat ik van de aardbodem verdwenen ben of in ieder geval niet meer ren. Maar gelukkig valt dat allemaal mee. Ik heb gewoon lekker door getraind. Slechts eenmaal heb ik wegens de sneeuwval een training overgeslagen. Op twitter las ik enthousiaste tweets van mensen die 's avonds in de sneeuw hadden gelopen, maar ik ben niet zo'n fan van lopen op een gladde ondergrond en ik had sneeuw na mijn fietstochtje terug van het station al wel weer gehad.

Een paar dagen later gingen we 15 keer de Kolonieweg op. Dat stukje weg heeft een interessant hoogteprofiel volgens mijn GFR:
Zie hier een voorbeeld van 12 keer omhoog (en weer naar beneden). Uit dit grafiekje lijkt iedere beklimming uit twee piekjes te bestaan, waartussen je weer naar het oorspronkelijke niveau daalt. Ik kan jullie vertellen dat het echt niet zo voelt of er zo uit ziet.

Vrijdagavond was onze jaarlijkse runnerscup-etentje, waar we de certificaten voor de cup uitgereikt kregen als het gelukt was om 2012 aan de voorwaarden daarvan te voldoen. Bovendien was er een soort prijsvraag, waarbij ik met zowaar met de hoofdprijs (een tuinkabouter :-) ) naar huis mocht.

In de weekenden ben ik thuis hard deuren en kozijnen aan het schilderen, maar vorig weekend had ik nog net een gaatje om voor de sneeuwbui aan een mooi rondje te maken door het bos. De fietspaden waren goed begaanbaar, er lag een los soort sneeuw vermengt met zand, dat was niet glad en door het betonnen fietspad ook vlak. De afgelopen week konden wegens de sneeuw nog steeds niet op de atletiekbaan. Er was maar een smal baantje sneeuwvrij gemaakt. In plaats daarvan liepen we 8 x 800 meter langs de weg. Dat er in deze maand wat langere trainingen op et programma staan, merkten we donderdag. in twee sieries van 10, 8, 6, 4, en 2 minuten liepen we ruim tot Soesterberg, bijna 19 kilometer. Deze week staat er nog een rondje Amersfoort op het programma.

dinsdag, januari 15, 2013

Verdwaald en gevallen - lekker gelopen

Na de Florijnwinterloop had ik een paar dagen nodig om mijn kuiten en blaren op mijn tenen te laten herstellen. Dinsdag liep ik heel rustig een lange training op de baan (3 x 5 x 400 meter). Ik was mijn hartslagmeter vergeten, dus je vind geen informatie over mijn hartslag. De hele maand januari en ook februari heeft Wim lange trainingen op het programma staan. Daarom gingen we donderdag 12 keer de Kolonieweg op. Volgende week mogen we zelfs 15 keer. Ik begon vrij rustig met 1:17, maar gaandeweg ging het sneller, naar 1:10 en de laatste 1:02. Ik sloot die training af met een goed gevoel. Het was al even geleden dat ik wat harder had durven trainen.

Daarna werd het koud, maar ook mooi helder weer. Omdat het al een paar dagen relatief droog was, dacht ik zondagmiddag dat ik wel weer een zig-zag door Laag Hees (het bos van Pijnenburg) kon gaan lopen. Het was er weer prachtig weer voor en dat hadden veel mensen bedacht. Het is nooit echt druk in dit gedeelte, maar ik kwam nu toch regelmatig wandelaars, hardlopers en mountainbikers tegen. Toen ik de bospaden bereikte, ontdekte ik dat het nog een uitdagend parcours was. De modder was hard bevroren, zodat ik de vormalig plassen voorzichtig moest passeren om niet uit te glijden of mijn enkel te verzwikken. Op een wel heel slecht stuk ging het toch even mis, bij het uitwijken naar een begaanbaar stukje gleed mijn linkervoet weg en ging ik onderuit. Ik stond direct weer. Geen grote schade, bij thuiskomst ontdekte ik twee schaafplekjes.

Maar misschien was mijn richtinggevoel toch ook een beetje aangetast. aan het einde van de Gerritslaan ging rechtsaf, maar had daarbij onvoldoende in de gaten dat het bospad dat ik liep in een bocht verder naar rechts ging. Op de volgende kruising had ik rechtdoor moeten lopen, maar ik ging nogmaals naar rechts.
Toen mijn pad onverwachts eindigde had ik in de gaten dat ik verkeerd gelopen was. Nog een keer rechts danmaar en even later zag ik de atletiekbaan. Nu wist ik weer ongeveer waar ik was. Ik pakte de draad weer op en kwam zo op een mooie duurloop van 14,5 km.

zondag, januari 06, 2013

Florijnwinterloop weer een PR

Uiteindelijk stond ik vandaag toch aan de start in Woudenberg, De maand december was qua hardlopen wat in het water gevallen onder andere door een pijntje in mijn linkerkuit/enkel. Niet meer dan zo'n 75 kilometer en dan vooral door een 20 kilometer duurloop van 1 december. Maar het zou mooi loopweer zijn voor een wedstrijd en de laatste training had ik zonder problemen doorstaan.

Al direct trof ik Snellerijk in de kleedkamer, waar later ook de Altismasters binnenkwamen. Later trof ik in dezelfde kleedkamer Herman waar ik in 2001 voor het laatst mee had gevoetbald. Na afloop stonden we toevallig weer samen onder douche, toch wel apart na 12 jaar. Bij de start stond ik samen met Roger en Theo klom even later ook over het hek. Aan de andere kant stond Petra, die weer hoopte op een podiumplaats in haar categorie. Voor Roger was het de eerste echte 10 EM. Hij hoopte op tijd onder 1:10. Dat leek mij ook mooi, maar wellicht te ambitieus. Ik besloot te richten op kilometertijden van 4:20 tot 4:25 en dan maar zien hoe het zou lopen.

Al direct na de start liep Theo weg. Na een beetje dringen gingen we over het bruggetje en werd het tijd om te zorgen dat ik mijn ritme kwam. Dat wil zeggen, niet in de verleiding te hard te gaan en een beetje inschatten of er een interessant groepje zou ontstaan. Samen met Roger liep ik de eerste kilometer in 4:11, een beetje te hard, maar dat kwam door een snelle start. Ondertussen sloten we aan bij Petra. We liepen even gelijk op, waarna zij aangaf dat 4:20 te snel voor haar was en we dus op eigen tempo verder moesten. Roger en ik liepen een stukje aan kop van een groepje, maar ik had het idee dat het te hard ging en liet Roger en een ander weg lopen. Naast mij sloot Kees (Hardlopert) aan Samen met hem en een derde loper liep ik tot ongeveer 6 kilometer (het begin van de Doornseweg). In het begin nog babbelend over van alles, maar langzaamaan werd ik stiller. Het tempo lag iets hoger dan de bedoeling (ca 4:18) en dat voelde ik. Bij het begin van Doornseweg moest ik Kees ook langzaam laten gaan. Later vertelde hij dat hij daar ook iets had versneld.

Ruim een kilometer later sloot Petra weer aan. Ze was gehaasd door een man in oranje, die er nu een versnelling uitgooide. Ik besloot om een beetje in te houden en te kijken of ze bij mij kon aanpikken. We waren ondertussen over de helft en in dit tempo zou er voor haar en mij een hele mooie tijd inzitten. In de volgende twee kilometers moest ze toch weer een gaatje laten, terwijl ik probeerde om het gat met de man in oranje niet te groot te laten worden. Ik liep een beetje op reserve omdat ik het vorig jaar in de laatste 5 kilometer erg zwaar had. Desondanks gingen de kilometers van 7 tot en met 12 in gemiddeld 4:20.

Gegangmaakt door een loper die voorbij kwam had ik een groepje andere lopers en de man in oranje weer bijgehaald. Helaas kwam er daarna toch een dipje met 3 kilometers van 4:25 (ok) 4:30 en 4:32 (jammer). De man in oranje moest ik toch weer laten gaan. In de laatste kilometer gooide ik de laatste restjes in de strijd (4:19) en ik eindigde met een tempo van 3:42. Een tijd van onder 1:10 zat er net niet in. het werd 1:10:11 en Petra liep een dik PR met 1:10:44.

Over de streep kregen we een folder en het aanbod voor massage in de kleedkamer. Omdat de grote meute nog moest komen, wilden we wel even kijken. Daar troffen we Roger al op de tafel. Hij had een geweldige 1:07:44 gelopen. De masseuse probeerde mijn kuiten een beetje los te krijgen. Dat viel niet mee en om nou te zeggen dat deze eerste kennismaking erg lekker was ... Ik ging dus met wat stijve kuiten terug naar huis, maar was toch tevreden. 40 seconden sneller en vlakker gelopen dan vorig jaar ondanks de mindere voorbereiding is geen reden tot klagen.

donderdag, januari 03, 2013

Sylvestercross 2012 beeldmateriaal

De Sylvestercross 2012 is weer uitgebreid in beeld gebracht. Natuurlijk stonden er veel fotografen langs de kant en Studio Sport maakte opnamen van de wedstrijd. Een beetje speuren op Internet leverde de volgende foto's van Leon, Derk, Kees en mezelf. En daarnaast had Titus een paar mooie foto's gemaakt.











woensdag, januari 02, 2013

Rennen: ver van huis en dichtbij huis

De Kerstdagen brachten we door bij mijn zwager in Zuid-Frankrijk. Dat verklaart de rus op mijn blog. Een paar dagen voor Kerst vertrokken we, zodat ik uiteindelijk toch niet mee kon doen met de training van 20 december. Ik wilde in Zuid-Frankrijk een paar keer lopen, lekker in mijn korte broek. Maar dat moest een beetje geperst worden tussen maatlijden en uitjes met de hele familie. Bovendien bleek ons mooie vakantiehuis in een klein dorpje met diverse loslopende honden te staan en daar ben ik niet zo dol op als hardloper. Uiteindelijk wist ik een keer met de auto naar een rustig gebied te ontsnappen voor een flinke bergtraining. We zaten namelijk aan de voet van de de Pyreneeën en ik had een stukje weg van net iets meer dan 1 kilometer gevonden met een flinke helling daarin. Die liep ik vier keer naar beneden en daarna dus weer omhoog:
Dat leverde wel een paar dagen spierpijn op, waarbij vooral mijn linkerkuit weer protesteerde. Ik besloot mijn aanmelding voor de Florijnwinterloop uit te stellen. Op de dag zelf kan ik me ook nog inschrijven.

Een paar dagen later was het weer tijd voor de trationele deelname aan het recreatiedeel van de Sylvestercross. Net als de afgelopen jaren stond ik met Derk, Kees en collega Leon aan de start. Ik volg daarbij de "langzaamste". Dat zou dit jaar weer Derk zijn, die 3 ronden zou lopen. Hij liep ze keurig vlak. De langzamere kilometers werden veroorzaakt door het tegen de wind in oversteken van het mulle zand. In de eindsprint was hij me zelfs te snel af, omdat ik in de buitenbocht klem kwam te zitten achter een groepje langzame lopers.