Ieder jaar houdt AV Pijnenburg eind september de clubkampioenschappen op de baan. Vandaag was het weer zo ver. Ik moest al vroeg op, want ik hielp weer met de tijdregistratie. Dat ging gelukkig weer soepel. Uiteindelijk hadden we een 100% score, dat wil zeggen, geen enkel chip gemist.
Nadat de tijdregistratie was opgebouwd ging ik lekker een stuk inlopen met Selina, Edgar, Jasper, Kees en z'n broer. Die liep als gastloper mee, ingeschakeld door Kees zodat hij een haas zou hebben. Wegens diverse omstandigheden zou het deelnemersveld vandaag uit maar 10 loper bestaan en Kees hoopte met een haas een snelle tijd te kunnen lopen. Er zouden prijzen verdeeld worden in 6 categorieën, dus altijd prijs zou je zeggen, maar geheel toevallig waren er nu net in mijn categorie (mannen Masters 45+) 4 deelnemers. Naast Kees, die normaliter te snel voor me is, nog Stef en Adri. Vorig jaar wist ik die te verslaan, maar Adri en Stef zijn op lange afstanden in ieder geval sneller. Stef liep dit jaar al 11:21 en Adri wordt ieder jaar sterker.
Ik voelde me goed en mikte op een tijd van 11:15. Misschien was zelfs nog sneller mogelijk.Rondjes van 1:30 ongeveer en in het begin vooral de concurrentie in het oog houden. Vanaf de start koos ik direct het kielzog van Adri. De eerste 200 ging in 43, een mooie start. In de bocht kwam Stef voorbij en dook ik achter hem aan. Vanaf de kant werd geroepen dat de eerste volle ronde in 83 ging. Dat vond Stef (en ik ook) te snel, dus hij liet het tempo wat zakken. Ik besloot om voorlopig lekker achter Stef te blijven hangen. Kees liep overigens niet eens zo ver voor ons en zijn broer had al na 300 meter moeten uitstappen met een kuit probleem. In de daarop volgende rondjes zag ik de voorsprong die we op het schema van 11:15 hadden snel verdampen. De rondjes gingen in 1:34 eigenlijk te langzaam, maar ik wilde ook niet te snel op kop ondanks dat het voelde dat ik harder zou kunnen. Ondanks dat had Adri al moeten lossen.
Met nog 4 ronden te gaan besloot ik toch zelf op avontuur te gaan, ik lag nu al ca 8 seconden achter het schema van 11:15. Stef liet me gaan en langzaam bouwde ik mijn voorsprong uit. Ik kwam zelfs wat dichter bij Kees, maar ik makte me geen illusies. zelfs als ik er nog bij zou komen zou zijn eindsprint te snel voor mij zijn. Dat bleek toen hij op 200 meter gas gaf in een poging nog onder de 11 minuten te komen. In die laatste 200 meter liep hij zo'n 5 seconden uit, terwijl ik ook nog mijn best deed er een sprintje uit te persen. Net niet voldoende voor 11:15, ik kwam op 11:17, maar met met een negatieve split op de tweede plaats. Ik was dus weer erg tevreden. Het is mijn snelste 3 km van dit jaar en de tweede ooit.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten