woensdag, mei 30, 2012

Amersfoortse baancompetitie 800 meter

Voor het eerst van mijn leven stond ik gister aan de start van een 800 meter. Ik vond het een stuk minder spannend dan de 1500 meter van twee weken geleden. Het is maar 2 rondjes en mijn opgegeven tijd van 2:40 moest haalbaar zijn, want tijdens de 1500 meter liep ik ook al rondjes van 1:20. Voor het inlopen koos ik deze keer een rondje door het bos, ruim 2 kilometer. Bij het inlopen had ik geen last van mijn achillespees, helaas begon ik 'm bij het rekken en strekken en de loopoefeningen wel wat te voelen.

Zo'n 800 meter is ook leuk om te zien. De series zijn kort en aan de hand van de doorkomsttijden bij de eerste ronde kun je al aardig inschatten waar mensen op uit komen. In de eerste serie liepen Gerrie (3:10) en Lotje (3:21). In de tweede serie dook Petra knap net onder de 3 minuten en in de derde serie ging Dirk onder de 2:50. In de vierde serie stond ik met Sjaak en Martin (toegevoegd uit de tweede serie) aan de start. We hadden al tijden onder de 2:30 gezien in voorgaande series en volgens berekeningen zouden Martin en ik daar ook in de buurt moeten kunnen komen. Het was mijn eerste 800 meter, dus ik had geen idee hoe dat in te delen, maar begreep dat inhouden eigenlijk niet aan de orde is. In deze serie stond ook weer Mira aan de start. Uit ervaring wist ik dat ik zij iets harder start, maar dat ik haar over het algemeen uiteindelijk net voorblijf. Direct na de start koos ik dan ook het groepje waarin zij ook liep.

Voor mijn gevoel ging het hard, maar ach het is maar 800 meter. De eerste 200 ging in ongeveer 35 sec en het eerste rondje in ca 1:12. Bij het ingaan van de volgende bocht haalde Mira twee juniores in, die een beetje stil begonnen te vallen. Ik besloot om in de bocht ook in te halen, ondanks de extra meters.
In mijn rug hoorde ik nog steeds Martin. Ik had nu meer snelheid dan Mira en haalde haar op het rechte stuk ook in, nog steeds met Martin in mijn spoor. Ik besloot het niet makkelijk voor hem te maken. In de laatste bocht versnelde ik wat en op het laatste rechte eind ging het gas er op. Martin moest lossen en ik kwam net onder 2:30 over de streep. (officieel 2:28). Martin zat er één seconde achter. Sjaak had in het begin een gaatje moeten laten, maar kwam toch onder de 2:40.

Na afloop had ik een knallende hoofdpijn, mij niet geheel onbekend na zo'n sprintje. Ik deed het even rustig aan en zag in de zesde serie Erik naar 2:26 lopen. In de zevende serie liep Bart 2:12.

Uiterst tevreden liep ik nog een paar rondjes uit. Thuis haalde ik maar weer een icepack te voorschijn voor mijn achillespees. De komende week sla ik de trainingen over en doe ik alleen de zomeravondcup (6 juni) en de Stoomtramloop (10 juni).

donderdag, mei 24, 2012

te warm

Trouwe volgers zullen zich wel afvragen, waar blijft dat verslag van de derde wedstrijd van de Zomeravondcup. Het was geen toeval dat het wat langer duurde, het was niet best. Zo slecht zelfs dat ik besloot om uit te stappen.

Het zou warm worden, dus mijn plannen die ik dit weekend maakte na een makkelijke lange duurloop (ruim 21 kilometer in net iets meer dan 1:50) kon ik vergeten. Geen kilometer in 4:10 en uitkomen onder de 42 minuten. Gewoon rustig lopen en maar zien wat het zou worden. Ik wilde weer vlak lopen en dat is me op dit parcours nog nooit gelukt, dus het moest rustig aan.

Bij de start hoopte ik dat iedereen die plannen had. Dus ik sloot aan bij Stef, maar na 100 meter zag ik een tempo van ruim onder 4 minuten op mijn klokje dus die liet lekker lopen. Bij het verlaten van de baan liep samen op met Sjaak. Normaal ben ik een stukje sneller, maar hij maakt flink progressie. Het werd een groepje en de eerste kilometer ging net onder 4:10. Te hard voor dit weer vond ik, dus ik liet een gaatje vallen. Toch sloot ik even later weer aan omdat het groepje wat vertraagde. De tweede kilometer ging in ongeveer 4:12. Ik bleef zoeken naar mijn tempo, het moest makkelijk blijven gaan. Het groepje viel weer uit elkaar en ik liet Sjaak en een ander gaan. De volgende kilometer was 4:17. Dat leek er meer op. Als ik het rond 4:20 kon stabiliseren moest het toch wel lukken. Bij kilometer 4 (4:21) kwam Martin voorbij. Ik besloot vooral niet aan te willen haken, maar makkelijk ging het al niet meer. Op het 5 km punt was een drinkpost en de kilometer tijd was nu al ergens boven 4:30 geloof ik.

Een bekend gevoel op dit parcours maakte zich van mij meester, ik werd aan alle kanten voorbij gelopen. Het kon me nu niet schelen, dan maar in een rustig duurlooptempo naar de finish, maar na 6,5 km kreeg ik ook nog eens steek in mijn zij. Even wandelen hielp niet en ik besloot om uit te stappen. Dat kon pas bij 8 km en dat was nog een lange kilometer.

Bij de finish trof ik alle lopers van Pijnenburg (Bart, Jos, Theo, Titus, Berend, Edgar, Sjaak, Martin, Gerrie en Adry). Allemaal uitgeput op Adry na die weer heel makkelijk een scherpe tijd had gelopen. Ik voelde me prima en had ook geen spijt van het uitstappen. Ik had niets te winnen, geen goede tijd, runnerscup al vol en dit zou toch niets worden voor de competitie van de zomeravondcup.

woensdag, mei 16, 2012

PR op de 1500 meter

Ja, dat is natuurlijk makkelijk als je je eerste 1500 meter loopt. Zo'n 1500 meter telt niet mee voor de runnerscup en in de prijzen zou ik ook niet vallen. Er was dan ook geen enkele reden te verzinnen waarom ik het spannend vond, toen ik gister aan de start stond van de vierde wedstrijd van de Amersfoortse baancompetitie. Ik was ingedeeld in serie 3 met een richttijd van 5:20. Sjaak zou ook in die serie starten met een richttijd van 5:25. Martin was een stuk voorzichter geweest en stond nu in de tweede serie met een tijd van 5:40. Nadeel voor hem was dat hij naar verwachting de snelste in zijn serie zou zijn en dus veel alleen zou moeten lopen. Om een tijd van 5:20 te lopen zou ik rondjes van 1:25 moeten lopen. Ik had de gewenste doorkomsttijden uit mijn hoofd geleerd: 1:05 - 2:30 - 3:55 - 5:20. De vraag was natuurlijk of ik dat zou kunnen waarmaken. Dus misschien was het wel de spanning om niet door het eis te zakken, na een te snelle start. En het blijft toch een wedstrijd, dus ik wilde geen modderfiguur slaan ten opzichte van mijn clubgenoten.

Het inlopen deed ik zonder Garmin, want de batterij was leeg. Geluukig kon ik de lader van Martin en een stopcontact in de kantine gebruiken en zat-ie bij de start weer om mijn pols. In de tweede serie ging Martin als een raket van start met een eerste doorkomst van net onder de 1:00. Dat hoge tempo wist hij vast te houden en hij eindigde in 5:09! De toon was gezet, Sjaak en ik dachten dat we daar niet aan zouden komen. Veel tijd om het te verwerken hadden we niet, we mochten direct aan de bak.

Pas na enkele tientallen meters bedacht ik dat ik vergeten was om mijn Garmin te starten, dat deed ik toen pas. Daarna koos ik in eerste instantie de rug van Tim, een loper die ik in de 3000 en 5000 series ook al was tegengekomen. Voor mijn gevoel ging het echter vrij langzaam en toen kwam het dilemma: "Hoe loop je een 1500 meter?": Rustig beginnen zodat je nog wat overhoudt, met het risico dat je de verloren tijd niet meer inhaalt, of gelijk volle bak, met het risico van een instorting. Twee lopers waren harder begonnen, misschien moest ik daar wel aansluiting zoeken. Maar ik liep in een bocht en buitenom inhalen kost kostbare meters. Bij het uitkomen van de bocht ging er toch voorbij, maar de twee koplopers waren al verder weg, dat zou dus alleen lopen worden. De eerste doorkomst ging in 1:00, toch te hard dus. Na 400 meter kreeg ik een stuk wind tegen en na 800 meter nog een keer. de doorkomst na 700 was volgens mij rond 2:25 en bij 1100 net boven 3:50. Ik verloor dus wat snelheid en hoorde iemand dichterbij komen. Deze keer gaf dat de motivatie om weer iets te versnellen, ik had nog wat over, dat was een goed gevoel. Tim sloot aan, maar kon er niet meer overheen komen en in de laatste 100 meter sprintte ik hem er uit en zag ik op de klok 5:12. Met die snelle laatste ronde was ik toch ruim onder de richttijd gekomen.

Wat slechter nieuws is dat ik al weer een paar weken last heb van mijn rechterachillespees. Dat is vooral als ik een tijdje stilgezeten heb en dan weer ga lopen. Omdat ik mijn deelname aan de Stoomtramloop niet in gevaar wil brengen, doe ik in het weekend wel lange duurlopen op een rustig tempo. Maar sla ik door de week af en toe een training over. Na een inspanning koel ik met ijs. De klachten lijken minder te worden en worden in ieder geval niet ernstiger. De wedstrijden in deze periode laat ik vooralsnog niet schieten, dus volgende week kunnen jullie me weer aan de start verwachten in Utrecht.

donderdag, mei 10, 2012

Derde Soester kampioenschap Blauwe Paaltjes

Na de zomeravondcup bestond mijn bijdrage aan de derde aflevering van het Open Soester kampioenschap "Blauwe Paaltjes" uit het zijn van parcourswacht. Ik had post 5 toebedeeld gekregen, diep in het bos, net even voorbij de helft. Het was er rustig, dus ik had alle tijd om de doorkomst van een kleine 150 deelnemers vast te leggen met mijn Samsung. Klik hier voor het filmpje.

dinsdag, mei 08, 2012

Zomeravondcup 2, iets sneller en weer vlak

Net terug uit Utrecht en alleen tijd voor een korte update. Ik ging deze keer weg op 42:30 kilometers van 4:15. Iets sneller dan vorige keer dus. Ik liet Martin al direct weg lopen omdat zijn tempo te hoog leek. Mijn tempo bleef weer redelijk vlak met een beetje verval rond kilometer 7. Dat wist ik weer terug te pakken. Martin bleef in zicht en na 9 kilometer had ik 'm te pakken. De eindsprint was net niet genoeg om ook Stef nog in te halen.Zelf geklokte eindtijd: 42:13. Met dank aan Kees voor de aanmoedigingen.

Natuurlijk was er er weer een grote groep bekenden. Collega Leon was er en liep netjes 47 hoog. Loopgek had bij gebrek aan kleedruimte zelf een bus op de parkeerplaats gezet. Hardlopert kwam me bij 1500 meter voorbij denderen op weg naar een PR. Pijnenburg was aanwezig met Edgar, Adrie, Stef, Theo, Jos, Martin, Erik, Bart, Lotje, Gerrie, Esther en Jan. Adry liep een PR voor het eerst onder de 40 en Jan was terug na anderhalf jaar blessureleed met een tijd van rond 46.