Het is hier de afgelopen 3 maanden erg rustig geweest, want zoals gezegd stonden mijn loopactiviteiten op een laag pitje. We zijn nog niet verhuisd en ook nog niet helemaal klaar met het opknappen van ons nieuwe huis, maar daar zit nu wel zoveel schot in dat mijn loopschoenen weer uit de kast heb gehaald. Het begin van een seizoen is ook een goed moment om weer te beginnen, omdat er dan weer opgebouwd wordt.
In de afgelopen drie maanden heb ik niet stil gezeten, maar hoogstens drie keer hardgelopen. Daarom liep ik dinsdag eerst maar weer eens een rondje voor mezelf. Het was bewolkt, maar volgens mij wel benauwd of zou het toch de conditie zijn? De dagen erna had ik een klein beetje spierpijn. Zaterdag stond weer de eerste trianing met onze groep op het programma. Onze oude trainingsgroep is samengevoegd met een andere omdat ze beide wat aan de kleine kant waren. Nu stonden er bijna 30 atleten "aan de start". Het was mooi weer en al lopend konden de vakantieverhalen worden uitgewisseld. Het programma was niet al te zwaar, maar na drie series waren we nog ver van de atletiekbaan en mochten we op eigen tempo een paar kilometer door het bos. Ik begon met de handrem op, maar haakte even later aan bij een paar snellere lopers en kwam zo toch weer in de voorste groep terecht.
"Dat wordt onvermijdelijk spierpijn", dacht ik, maar daarvan heb ik niets gemerkt. Op gebied van snelheid heb ik blijkbaar niet al te veel ingeleverd. Het uithoudingsvermogen zal wel een stuk minder zijn. Het voelt nog niet dat ik nu makkelijk een 10 kilometer wedstrijd zou lopen. Ook van de baanwedstrijd (op 20 september alweer) stel ik me nog maar niet al te veel voor.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten