donderdag, mei 24, 2007

Een snelle start is ook niet alles.

Of hoe de warmte roet in het eten gooide voor een hele snelle tijd.

Gisteravond (23 mei 2007) was weer de derde wedstrijd van de Zomeravondcup, deze keer op het parcours in Overvecht. Vorig jaar liep ik daar 43 minuten en omdat het de laatste tijd wel lekker gaat met een mooie tijd in de eerste wedstrijd van de Zomeravondcup en een mooie tijd in de Eemmeerloop, hoopte ik nu weer onder de 43 minuten te kunnen lopen. Ik had voor mezelf een richttijd van 42.30 in gedachten, met kilometers van 4.15.

Op de baan trof ik Peter en met hem besprak ik mijn voornemen. Omdat het toch wel nog behoorlijk warm was (ruim boven de 20 graden) besloten we maar te zien hoe het zou gaan verlopen. Het parcours in Overvecht heeft als voordeel dat we eerst een rondje over de atletiekbaan lopen, zodat je na 400 meter al ziet hoe hard je gaat. Ik had een goede start, zat direct in een lekker tempo en liep het eerste rondje in 1.36. Dat was dus iets harder dan gepland. Maar omdat het wel lekker ging, maakte ik me geen zorgen. Deze tijd had ik maar vast te pakken. De eerste kilometer ging in 4.04 en even later kwam Peter weer bij, hij was op de baan een beetje achtergeraakt. We liepen in het kielzog van een andere loper naar het volgende bordje: oeps, 3.55 over een kilometer. We besloten het tempo wat te laten zakken, want dit kon niet goed gaan. De volgende kilometers gingen in 4.20 en 4.17. Dat leek er meer op.

Ondertussen begon ik het wel warm te krijgen en ondanks dat ik 's middags wat extra had gedronken leek de binnenkant van mijn mond wel van leer. De waterpost halverwege kwam dan ook als geroepen, maar het beetje water dat ik te pakken kreeg, gaf maar kort verlichting. Kilometer 5 ging in 4.24. Ik merkte dat 4.15 vanaf hier niet meer haalbaar zou zijn. Maar ik had wat marge opgebouwd in de eerste kilometers. Door me een beetje op te trekken aan een paar andere lopers wist ik nog twee keer een kilometer van rond de 4.22 te lopen. Daarmee liep ik ook wat weg van Peter en Jos uit de C-groep, die we hadden ingehaald.

Ergens in de 7e kilometer maakte ik een vergissing. Ik dacht dat ik al in de 8e kilometer zat. Mentaal kreeg ik dus een tik toen op het volgende bordje een 7 stond in plaats van een 8. De laatste 3 kilometers werden meer overleven dan nog lekker lopen, vooral de 8e kilometer die in 4.38 ging. Peter kwam langszij en liep me voorbij. Met nog twee keer 4.30 wist ik de schade beperkt te houden en ik kon er zelfs nog een soort versnelling uit persen om Christiaan deze keer wel voor te blijven.

De eindtijd was uiteindelijk 43.30. Langzamer dan waar ik vooraf op had gerekend, maar het was toch wel vrij warm en in de einduitslag was ik 24e van meer dan 100 (tegen 41e in de eerste wedstrijd). Blijkbaar hadden meer mensen last van de warmte.

Geen opmerkingen: