maandag, juni 26, 2006

Het voelt weer goed

Eindelijk weer een beetje regelmaat in de trainingen. Ik heb er weer drie gehad en de komende weken ziet het er naar uit dat ik ook nog mee kan doen. Dat voelt erg prettig.

Na vorige week zaterdag had ik nog last van mijn linkerkuit. Woensdag hadden we veel kort intensief werk, met als finale 6 x 100 meter (50 meter omhoog, 50 meter omlaag). We lieten ons lekker gaan en wilden niet voor de ander onder doen. ik was niet de enige die een dag later spierpijn had, maar na één dag was dat ook weer weg. En de training van zaterdag (Fartlek) ging ook weer lekker, bovendien had ik daarna helemaal nergens last van.

Toch steek af en toe een "pijntje" de kop op achterin mijn linkerbovenbeen. Dat zie ik maar als waarschuwing om nog niet te forceren.

maandag, juni 19, 2006

Druk druk druk

Maar dan niet met lopen. In de afgelopen weken had ik van alles. Diverse afspraken van mijn werk, een trip naar Lissabon en een reünie van mijn oude voetbalclub.

Hiernaast doe ik een poging de keeper te passeren.

Dus geen tijd om te trainen. Afgelopen zaterdag voor het eerst weer meegedaan, rondje stichting. En nu heb ik spierpijn in mijn kuit.

dinsdag, juni 06, 2006

Lopers en dieren deel 2: De teek

Zoals ik hoopte heeft mijn lichaam de 10 kilometer van vorige week goed doorstaan. De resterende spierpijn heb ik er bij de training van zaterdag uitgelopen. Ik heb alleen een nieuwe blauwe nagel opgelopen. Waarschijnlijk had ik ze voor woensdag moeten knippen.

Dit is weer het seizoen dat we als lopers in de bosrijke omgeving van onze atletiekbaan geconfronteerd worden met teken. Zaterdag vond ik de eerste op mijn been. Erik had er ook één.

Het leidde tot een boel opwinding. Verbazingwekkend dat zoveel mensen nog nooit een teek hadden gezien of wisten hoe te handelen.

Een teek ziet er uit als een heel klein spinnetje. Het constateren van teek is geen reden voor paniek. Als de teek nog niet vastzit kun je 'm gewoon van je lichaam afpakken. Om een teek te doden moet je trouwens behoorlijk knijpen, want ze zijn vrij stevig. Zit de teek wel vast, dan moet je niet gaan knijpen of trekken met je vingers. In dat geval gebruik je een tekentang.

Zorg ervoor dat je de teek om het lijf heen zo dicht mogelijk bij je eigen huid te pakken neemt. Na de verwijdering nog even ontsmetten en klaar ben je.

De komende tijd wordt er door mij weer eens wat minder getraind. Twee keer heb ik afspraken op mijn werk en zaterdag heb ik een reünie van mijn oude voetbalvereniging. Ik zal wel weer wat rondjes voor mezelf gaan lopen.

donderdag, juni 01, 2006

Zomeravondcup

Gisteravond was de laatste aflevering van de zomeravondcup van 2006 en gelukkig voelde ik me de laatste weken in staat om daar weer eens een 10 kilometer te proberen. Ik was niet de enige, van de D-groep van Pijnenburg waren er maar liefst 9 en daarnaast ook nog een aantal wedstrijdlopers. Op basis van mijn ervaring met de 5 kilometer van vorige week besloot ik weer een conservatief schema in mijn hoofd te nemen, met een tijd van net onder 45 minuten zou ik tevreden zijn als ik het maar mooi vlak kon lopen.

Het eerste rondje was op de atletiekbaan Overvecht en zo kon ik mooi een te snelle start corrigeren. Ik liep samen met Peter, die ook besloten had iets rustiger te starten. Erik liep al snel een eindje voor ons. In de tweede kilometer sloot Titus ook aan en in een groepje van zo'n 7, 8 lopers gingen we verder. Titus en Peter bepaalden het tempo, ik liep achteraan uit de wind en probeerde niets te forceren. Dat ging lekker, de doorkomsttijden bleven vlak, net boven de 4:20. Af en toe moest er iemand lossen en dan schoof ik iets op. Ik kon op reserve blijven lopen.

Bij het 5 kilometer punt zette Peter een versnelling in. Titus en ik volgden met een andere loper op een kleine achterstand en besloten ons niet te forceren. Maar Peter liep niet echt weg en langzaam liepen we het gat dicht. De snelheid lag nu wel iets hoger: 4:14. Op zo'n 7 kilometer was het de beurt aan Titus. Even dacht ik nog aan te kunnen haken, maar uiteindelijk moest ik ook Peter laten lopen.

En zo gingen we de laatste kilometer in. Titus voorop, Peter 25 meter daarachter en ik daar weer 25 meter achter. Peter probeerder Titus nog in te halen en had hem een paar meter voor de finish te pakken. Maar Titus liet het niet gebeuren en versloeg hem op de streep, ondanks dat de uitslag anders lijkt te zijn.

Met 43:03 kwam ik even later tevreden over de finish. Ik heb niets geforceerd en weer mooi vlak gelopen: kijk maar naar het grafiekje.


Erik had weer een mooie tijd neer gezet. Hij bleef de hele tijd in het zicht, maar te ver weg om nog in te halen. Achter ons kwam ook Fokko, André, Rob, Martijn en René over de finish. De één meer tevreden dan de ander.

Ondanks dat geen van ons op het podium stond, haalden we toch nog wat prijzen binnen met de verloting. Het was dus een heel geslaagde avond.